ΕΒΡΑΙΟΣ ΡΑΒΙΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΩΣ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑ

ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΡΑΒΙΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΩΣ ΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ 

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

 ...

Στη σύγχρονη βιβλιογραφία επισημαίνεται πως σχετικά με την επιστροφή των Ισραηλιτών στον Χριστιανισμό υπάρχει μια κινητικότητα. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης αναφέρεται στην προσχώρηση των Εβραίων στον Χριστιανισμό λόγω των μικτών γάμων Εβραίων της Διασποράς με Χριστιανούς. Από 3% που ήταν το ποσοστό αυτών των γάμων το 1940, ξεπέρασε το 52% το 2001. Στις Η.Π.Α. το ποσοστό φτάνει το 72%, ενώ υπολογίζεται ότι 700.000 τέκνα τέτοιων γάμων ηλικίας μικρότερης των 18 ετών, τελικά, ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό¹. Ο π. Σεραφείμ Rose και ο Γέρων Παΐσιος αναφέρονται σε μια γενικότερη επιστροφή των Ιουδαίων στον Χριστιανισμό².

Αξίζει να αναφέρουμε πως η επαφή των Εβραίων με Χριστιανούς λόγω της αναγκαστικής εξορίας τους είχε ως αποτέλεσμα να εξοικειωθούν με τις χριστιανικές παραδόσεις, εορτές, έθιμα. Πολλοί απ’ αυτούς έγιναν Χριστιανοί ή διάκεινται φιλικά προς τον Χριστιανισμό. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Bob Dylan, ένας απ’ τους διασημότερους Εβραίους του 20^ου αιώνα. Το 1979 εξέπληξε τους πάντες όταν ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. Έδωσε μια δυνατή χριστιανική μαρτυρία και μέχρι τώρα έχει κυκλοφορήσει 4 χριστιανικά άλμπουμς. Ένα παράδειγμα Εβραίου που δεν ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, όμως, φαίνεται πως είχε γοητευτεί απ’ αυτόν είναι ο Γουίλιαμ Γουάιλερ, ο σκηνοθέτης του γνωστού χριστιανικού έπους « Μπεν Χουρ » των 11 βραβείων Όσκαρ· και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν³.

Δεν είναι άσκοπο να σημειώσουμε πως με την επιστροφή των Ιουδαίων στον Χριστιανισμό σχετίζεται και το κίνημα των Μεσσιανικών Ιουδαίων⁴. Πρόκειται για Ιουδαίους που, ξαφνικά, μόνοι τους ανακάλυψαν πως ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας. Χωρίς να προσχωρήσουν σε κάποια χριστιανική ομολογία διατηρούν τις ιουδαϊκές τελετές και παραδόσεις δίνοντάς τους χριστιανικό χρώμα. Σήμερα, στην Ιερουσαλήμ υπάρχουν τουλάχιστον 10 συναγωγές Μεσσιανικών Ιουδαίων. Σε όλο το Ισραήλ υπάρχουν τουλάχιστον 200 κοινότητες με 15.000, περίπου, Μεσσιανικούς Ιουδαίους. Στην Αμερική είναι πολύ περισσότεροι. Και το κίνημα ολοένα και διευρύνεται, ώστε να φτάσει, σήμερα, να θεωρείται από κάποιους ως ένας απ’ τους κλάδους του Ιουδαϊσμού. Οι Μεσσιανικοί Ιουδαίοι μιλούν στους υπόλοιπους Ιουδαίους για τον Χριστό επαναλαμβάνοντας τους λόγους του Αποστόλου Ανδρέα του πρωτοκλήτου: « Εὐρήκαμεν τὸν Μεσσίαν »⁵. Πολλοί από αυτούς μοιράζουν στους δρόμους της Ιερουσαλήμ δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα της Καινής Διαθήκης, με αποτέλεσμα, σήμερα, όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της ιερής πόλης να έχουν στο σπίτι τους μια Καινή Διαθήκη που τους έδωσε κάποιος Μεσσιανικός Ιουδαίος.

Ειδικά για την περιοχή του Ισραήλ, πρέπει να σημειώσουμε πως σημαντικό ρόλο έχει παίξει το Θαύμα του Αγίου Φωτός. Αρκετοί Εβραίοι έχουν προσεγγίσει τον Χριστιανισμό εξ αιτίας αυτού του θαύματος.

Το σημαντικότερο, πάντως, στοιχείο είναι, κατά τη γνώμη μας, η μεταφορά ενός περίπου εκατομμυρίου Ρωσοεβραίων στο Ισραήλ τη δεκαετία του 90. Οι Ρωσοεβραίοι αποτελούν, σήμερα, τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα στο κράτος του Ισραήλ ( 20% του συνολικού πληθυσμού ), με δεύτερη αυτή των Εβραίων που μετανάστευσαν απ’ το Μαρόκο ( 15% ). Στην πλειονότητά τους συνδέουν την ισραηλινή τους ταυτότητα με την καταγωγή και όχι με τη θρησκεία. Πολλοί δεν είναι καν Εβραίοι⁶. Περίπου 30.000 από αυτούς είναι Χριστιανοί και 10.000 Μεσσιανικοί Ιουδαίοι. Οι υπόλοιποι δηλώνουν θρησκευτικά αδιάφοροι⁷. Όμως, πολλοί από αυτούς έχουν συνδεθεί με την Ορθόδοξη Παράδοση, λόγω της μακρόχρονης επαφής τους με τη ρωσική Ορθοδοξία. Δεν δηλώνουν στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες την πίστη τους από φόβο διακρίσεων εις βάρος τους. Δηλώνουν θρησκευτικά αδιάφοροι αλλά, συχνά, εκκλησιάζονται, βαπτίζουν τα παιδιά τους και τα καταχωρούν στα μητρώα ως Χριστιανούς. Έτσι, ο αριθμός των Χριστιανών στο Ισραήλ αυξάνεται. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία, ειδικά, αν σκεφτεί κάποιος πως το Ισραήλ, γενικά, δεν επέτρεπε την εγκατάσταση Χριστιανών ή Μεσσιανικών Ιουδαίων στα εδάφη του⁸.

Η στάση του Ισραηλινού κράτους, γενικά, φαίνεται πιο διαλλακτική τον τελευταίο καιρό. Σ’ αυτό συνετέλεσαν πολλοί παράγοντες. Κατ’ αρχήν, η αύξηση των ορθοδόξων Εβραίων που απειλούν τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους αλλά και τη διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή. Το Ισραήλ χρειάζεται νέους Ισραηλίτες ως αντίβαρο στην αύξηση του αριθμού τους. Επίσης, η πίεση απ’ την πλευρά του κινήματος του Χριστιανικού Σιωνισμού της Αμερικής⁹. Το κίνημα του Χριστιανικού Σιωνισμού βοηθά μεν το Ισραήλ αλλά έχει και αυτό τα αιτήματά του. Το Ισραήλ χρειάζεται τη στήριξή του, και, για να την εξασφαλίσει, αναγκάζεται να δείχνει κάποια διαλακτικότητα. Τέλος, η ανασφάλεια που αισθάνεται λόγω του πλήθους των εξωτερικών εχθρών του φαίνεται πως έπαιξε και αυτή το ρόλο της.

Άλλωστε, το σκηνικό έχει τεθεί για τη μεταστροφή και των υπολοίπων Εβραίων στον Χριστιανισμό. Παλαιότερα, μέχρι τον 19^ο αιώνα, στους Εβραίους η θρησκεία ταυτιζόταν με το έθνος και το έθνος με την θρησκεία. Αυτό δεν ισχύει σήμερα. Στη νέα αντίληψη περί Εβραϊσμού οι όροι έχουν αντιστραφεί. Ο Εβραϊσμός, πλέον, είναι το περιέχον και η εβραϊκή θρησκεία το περιεχόμενον. Η λέξη « Εβραίος » ή « Ισραηλίτης » δεν είναι πλέον μια αποκλειστικά θρησκευτική έννοια αλλά και ένας προσδιορισμός εθνικής ταυτότητας¹⁰. Αυτή τη στιγμή, η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων έχει μια μάλλον αθεϊστική αντίληψη για τη ζωή και αντιμετωπίζει τη θρησκεία περισσότερο σαν μια έκφραση των εβραϊκών ιδεών, απογυμνώνοντάς την απ’ τον μεταφυσικό της χαρακτήρα.

Αυτή η αθεϊστική αντίληψη περί Εβραϊσμού συνιστά στην ουσία έναν αφεβραϊσμό. Ο Ιουδαϊκός λαός είχε πάντα ως κύριο συστατικό στοιχείο του και κέντρο του κόσμου του το θρησκευτικό στοιχείο, το στοιχείο της επαφής με το Θείο. Αυτοευνουχιζόμενος θρησκευτικά και εξοστρακίζοντας αυτό ακριβώς το στοιχείο του, αρνείται και ακυρώνει την βαθύτερη ουσία του « είναι » του. Σε τελική ανάλυση, έρχεται σε σύγκρουση με το παρελθόν και την ίδια την ουσία του¹¹. Απ’ την άλλη, ο εθνικιστικός και υλιστικός Ιουδαϊσμός δεν μπορεί να ικανοποιήσει έναν εβραϊκό κόσμο που έχει γνωρίσει, έστω και επιφανειακά, τον Χριστιανισμό. Και όσο περισσότερο γίνεται κατανοητό πως οι έννοιες Εβραϊσμός και Χριστιανισμός δεν είναι έννοιες ασύμβατες, τόσο περισσότεροι Εβραίοι θα εντάσσονται στον Χριστιανισμό ή τον Μεσσιανικό Ιουδαϊσμό. Πολύ σωστά επισημαίνεται απ’ τους Μεσσιανικούς Ιουδαίους πως η αποδοχή του Ιησού ως Μεσσία δεν είναι σημάδι άρνησης της πίστης τους, αλλά μάλλον σημάδι ενίσχυσής της. Άλλωστε, στη διάρκεια των αιώνων εμφανίστηκαν περισσότεροι από σαράντα ιστορικά πρόσωπα που ισχυρίστηκαν ότι ήταν ο Μεσσίας και ποτέ κάποιος δεν κατηγόρησε τους οπαδούς τους ότι απαρνήθηκαν την πίστη τους¹².

Όπως και να ‘χει, κάτι φαίνεται ν’ αλλάζει στο Ισραήλ. Και όλη αυτή η αλλαγή ίσως είναι η αρχή της εκπλήρωσης ενός σημείου των καιρών, της επιστροφής των Εβραίων στο Χριστό.

1 Βλ. Χριστοδούλου, Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Η Δευτέρα Παρουσία, Εκδόσεις Χρυσοπηγή, 3^η Έκδοση, Αθήνα 2007, σελ. 73.

2 Bλ. Seraphim Rose, Contemporary Signs of the end of the world και Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Πνευματική Αφύπνιση, ο.π., σελ. 178-179.

3 Bλ. Brian Dennis, Einstein: A life, John Wiley and Sons, New York α.χ., σελ. 278-9, όπου παρατίθεται και το κείμενο μιας συνέντευξης που έδωσε ο μεγάλος φυσικός στον George Sylvester Viereck και δημοσιεύτηκε στη The Saturday Evening Post, Oct. 26, 1929, σελ. 17: « – Σε ποιό βαθμό έχετε επηρρεαστεί απ’ τον Χριστιανισμό; – Ως παιδί, διδάχτηκα και την Βίβλο και το Ταλμούδ. Είμαι Ιουδαίος, αλλά είμαι γοητευμένος απ’ τη φωτεινή προσωπικότητα του Ναζωραίου. – Έχετε διαβάσει το βιβλίο του Emil Ludwig για τον Ιησού; – Ο Ιησούς του Emil Ludwig είναι ρηχός. Ο Ιησούς είναι πολύ κολοσσιαίος για να πληγεί απ’ την πένα των λεξοκάπηλων. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ακυρώσει τον Χριστιανισμό με μια ευφυολογία. – Δέχεστε την ιστορική παρουσία του Ιησού; – Αναμφισβήτητα. Δεν είναι δυνατόν να διαβάσει κάποιος τα ευαγγέλια και να μην αισθανθεί την πραγματική παρουσία του Ιησού. Η προσωπικότητά του δονεί κάθε λέξη. Κανένας μύθος δεν είναι γεμάτος με τέτοια ζωή. Πόσο διαφορετική, για παράδειγμα, είναι η αίσθηση που λαμβάνουμε απ’ τις αφηγήσεις σχετικά με θρυλικούς ήρωες της αρχαιότητας, όπως ο Θησεύς. Ο Θησεύς και οι άλλοι ήρωες του ίδιου τύπου στερούνται της αυθεντικής ζωντάνιας του Ιησού. – Ο Ludwig Lewishn, σε κάποιο απ’ τα πρόσφατα βιβλία του, ισχυρίζεται πως πολλές απ’ τις ρήσεις του Ιησού είναι παραφράσεις των λόγων άλλων προφητών. – Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός πως ο Ιησούς υπήρξε, ή πως τα λόγια του είναι υπέροχα. Ακόμη και αν κάποια από αυτά έχουν ειπωθεί νωρίτερα, όμως κανένας δεν τα εξέφρασε με τέτοιο θείο τρόπο, όπως Εκείνος ».

4 Αξιόλογη είναι η σχετική μελέτη του Sherbok Dan Cohn, Messianic Judaism, London 2000. Ειδικά για την σχέση Ιουδαϊσμού και Μεσσιανικών Ιουδαίων βλ. σελ. 172-178.

5 Ιω. 1,42.

6 Βλ. Ilan Greilsammer, Ο σιωνισμός, Τί γνωρίζω;, Μετάφραση Ευαγγελία Χιώτη, Εκδόσεις Το Βήμα γνώση, Αθήνα 2007, σελ. 130 και 140.

7 Βλ. Nurik Yaffe, Population, Statistilite 15, State of Israel Central Bureau of Statistics, http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Jews_in_Russia, και http://en.wikipedia.org/wiki/Jewish_ethnic_divisions .

8 Σχετικά με τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι Μεσσιανικοί Ιουδαίοι απ’ την ισραηλινή νομοθεσία βλ. Sherbok Dan Cohn, Messianic Judaism, ο.π., σελ. 191-202.

9 Οι Χριστιανοί Σιωνιστές τονίζουν όλα τα σημεία της Καινής Διαθήκης, όπου εκφράζονται θετικές και φιλικές κρίσεις για τον Ισραήλ και τον ρόλο του στο μυστήριο της Θείας Οικονομίας, αγνοώντας όλα τα σημεία, όπου επικρίνεται για την στάση του απέναντι στον Ιησού Χριστό και την Εκκλησία ( βλ. π.χ. το Απ. 3,9, « ἰδοὺ διδῶ ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς Ἰουδαίους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσὶν ἀλλὰ ψεύδονται » ). 

10 Η εβραϊκή θρησκεία είναι και αυτή που περισσότερο από κάθε άλλη θρησκεία επλήγη από τις ιδέες του αθεϊσμού και τον θεωρητικό υλισμό. Οι Εβραίοι κουρασμένοι να περιμένουν για περισσότερους από 15 αιώνες έναν θρησκευτικό Μεσσία ο οποίος δεν ερχόταν αποφάσισαν, τελικά, να γίνουν οι ίδιοι ο Μεσσίας του εαυτού τους. Την απογοήτευση από την μή έλευση του Μεσσία εκφράζει τέλεια το τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη « Τον Μεσσία προσμέναμε ». Παραθέτουμε τους πιο σημαντικούς στίχους. « Τον Μεσσία προσμέναμε / στων αιώνων το διάβα / πριν ρημάξει τη ράτσα μας / η φωτιά και η λάβα… / Κι ο Μεσσίας δεν ήρθε / Και το αίμα μας ρέει / Οι αιώνες διαβαίνουν / Κι είμαστε όλοι Εβραίοι ». Βλ. Φραγκίσκης Αμπατζοπούλου, Ο άλλος εν διωγμώ, Η εικόνα του Εβραίου στη λογοτεχνία, ζητήματα Ιστορίας και Μυθοπλασίας, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1998, σελ. 337.

11 Αυτή η πραγματικότητα υπογραμμίζεται πρώτα και κύρια από τους ίδιους του Ιουδαίους. Ο Olivier Revault d’ allones γράφει: « Ο Ιουδαϊσμός στάθηκε πάντοτε ανίκανος να δημιουργήσει ένα Κράτος σαν εκείνα των μεγάλων Αυτοκρατοριών της Ανατολής ή σαν εκείνα του Ελληνισμού: Ο “ βασιλιάς ” είναι τουλάχιστον εξίσου και αρχιερέας, η αποστολή του αφορά περισσότερο στο Θεό παρά στους ανθρώπους. Περισσότερο από το να κινητοποιεί στρατεύματα, βρίσκεται εκεί για να επαναφέρει τους ανθρώπους στη δικαιοσύνη, κι οι προφητείες του το υπενθυμίζουν αν το ξεχνά. Όλες οι απόπειρες που κάνει για ν’ αυξήσει την ισχύ του σύμφωνα με τον χώρο κινδυνεύουν να τον καταστήσουν άπιστο σύμφωνα με το χρόνο. Όποτε θέλει να γίνει Κράτος, δηλαδή άδικος και βίαιος, αφεβραΐζεται. Τέλος : Απομακρύνεται από τον Ελοχίμ » ( Olivier Revault d’ allones, Μουσικές: Παραλλαγές πάνω στην εβραϊκή σκέψη, Εκδόσεις Γαβριηλίδη, Αθήνα 2005, σελ. 34 ).

12 Βλ. και BeauSeigneur James, Κατ’ εικόνα, ο.π., σελ. 96-7, « Ο Ρόζεν ύψωσε τη φωνή του που τώρα είχε πιο αυστηρή χροιά. “ Πολλοί Εβραίοι είναι αγνωστικιστές ή άθεοι αλλά το Ισραήλ τους παραχωρεί την ιθαγένεια. Αλλά επειδή πιστεύουμε στις προφητείες για τον Ιουδαίο Μεσσία, λένε ότι είμαστε εμείς που αρνηθήκαμε την πίστη μας! Η αποδοχή του Γέσουα ( Ιησού ) δεν είναι σημάδι άρνησης της πίστης μας, αλλά μάλλον σημάδι ενίσχυσής της! Ξέρετε μήπως ότι στη διάρκεια των αιώνων εμφανίστηκαν περισσότεροι από σαράντα διαφορετικοί σπουδαίοι άνθρωποι που ισχυρίστηκαν ότι ήταν ο Μεσσίας και ότι ποτέ κάποιος δεν κατηγόρησε τους οπαδούς τους ότι απαρνήθηκαν την πίστη τους; ” ».